13-05-2010
Pitsirikos
Μια από τις κυρίαρχες τάσεις στην Ελλάδα τις δυο τελευταίες δεκαετίες ήταν η επιθυμία των ανθρώπων να γίνουν γνωστοί. Όλοι ήθελαν να γίνουν διάσημοι και δακτυλοδεικτούμενοι. Ξαφνικά, τα πράγματα άλλαξαν – τώρα οι περισσότεροι θα ήθελαν να είναι αόρατοι.
Στα χρόνια της ψευδοευμάρειας, η φήμη και η αναγνωρισιμότητα έμοιαζαν να μπορούν να σου εξασφαλίσουν τα πάντα, ενώ υποδήλωναν κοινωνική καταξίωση και επαγγελματική επιτυχία.
Τώρα που η οργή αρχίζει να ξεσπάει επί δικαίων και αδίκων, το να είσαι γνωστός αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα.
Κάποιοι δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα και συνεχίζουν να ποζάρουν ανέμελα. Οι πιο υποψιασμένοι προσπαθούν να προλάβουν τις εξελίξεις. Πώς; Καταδικάζοντας τη βία.
Έχετε προσέξει πως όλοι οι άνθρωποι της τηλεόρασης καταδικάζουν τη βία; Την καταδικάζουν διαρκώς. Την καταδικάζουν, γιατί νιώθουν πως σύντομα θα την συναντήσουν.
Δεν έχω ακούσει ποτέ τον μπακάλη, τον μανάβη, τον περιπτερά ή την ψιλικατζού να καταδικάζουν τη βία. Έχετε ακούσει εσείς ποτέ κανένα χασάπη να καταδικάζει τη βία;
Πολιτικοί, τηλεδημοσιογράφοι και λοιποί άχρηστοι διάσημοι καταδικάζουν τη βία, γιατί βλέπουν τον κόσμο να έρχεται καταπάνω τους – καταδικάζουν τη βία που έχει ως στόχο τους ίδιους. Τους διαφεύγει πως η βία έχει αίτια – και για πολλά απ’ αυτά τα αίτιαείναι υπεύθυνοι οι ίδιοι.
Αν γίνει μια διαδήλωση κατά της βίας, κάποιοι απ΄ αυτούς τους διάσημους θα αναγκαστούν να δώσουν το παρών. Το αστείο είναι πως θα διαδηλώσουν κατά της βίας, έχοντας δίπλα τους τους σωματοφύλακές τους
Για την αναμετάδοση:
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
Υπεύθυνος ΚΠΜ
