14-06-2010
Κρεμάστε τους, βιάστε τους, μαστιγώστε τους.
Κάντε τους κάτι.
Μην καθόσαστε στο καναπέ και κάνετε κριτική απέναντι στο άψυχο γυαλί. Κατεβείτε στους δρόμους και ξελαρυγγιαστείτε -τουλάχιστον- για τη ψυχή που σας κλέβουν. Σύνταξη στο μισό, αλλά αντίδραση καμιά. Μα είμαστε σοβαροί. Πως θα ζήσει ο συνταξιούχος, πως θα ζήσει και ο μισθωτός. Πιθανά να το δεχόμουνα, άμα έβλεπα και πρωτοστατούσαν και οι άρχοντες- κλέφτες. Το μισθό τους δεν τον άγγιξαν . Μέχρι και την τελευταία στιγμή διόριζαν τα παιδιά τους στο μαγαζί τους, στη βουλή. Φωνάζω χρόνια τώρα . Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η βουλή.
Αλλά που θα πάει, θα το κάψουν αυτό το κωλομάγαζο. Όπως μου λέει και ένας πελάτης μου, έχουμε θυμώσει τόσο, που κάποια στιγμή θα “σπάσουμε” τη προστατευτική γραμμή της φύλαξης στη βουλή μπροστά στο οργισμένο όχλο και τότε θα δούμε ποιος θα τους φυλάξει. Γιατί και οι μπάτσοι έχουν θυμώσει και βαρέθηκαν να τους φυλάνε. ʼντε ρε παιδιά και γω μαζί σας. Πίσσα και πούπουλα για όλους. Γιατί όλοι μαζί αποφασίζουν. Και τα κόμματα της αριστεράς μαζί. Αλλιώτικα ευθαρσώς ας παραιτηθούν. Έτσι κι αλλιώς δεν παράγουν έργο μέσα στη βουλή, ίσως παράξουν έξω απ τη βουλή.
Ο φτωχός, ο ευρωπαϊκός νότος πάντα παρήγαγε σταφίδες πορτοκάλια, λάδι και ο πλούσιος βορράς λαμαρίνες για αυτοκίνητα και τανκς άντε και τηλεοράσεις. Και μας πούλαγαν αυτά τα γυαλάκια και μας θάμπωναν – σαν τους ινδιάνους ιθαγενείς- και μας έπαιρναν το βιος μας . Αλλά τώρα τελευταία το παράκαναν .Μας βάλανε (το ήθελε και ο δικός μας κ…ς) και παίξαμε χρηματιστηριακό πόκερ. Αλλά αυτοί ήτανε καλοί παίκτες και μεις πρωτάρικα μαθητούδια και μας τα πήρανε όλα. Ξέρετε ποιοι μας τα πήρανε; Οι θεσμικοί του χρηματιστηρίου. Και ξέρετε ποιοι είναι οι θεσμικοί του χρηματιστηρίου; Τα συνταξιοδοτικά ταμεία των γερμανών , των φιλανδών και άλλων βόρειων χωρών. Δηλαδή μας λήστεψαν τα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών μας ταμείων για να γεμίσουν τα δικά τους συνταξιοδοτικά ταμεία. Και τώρα που το κ…κράτος δεν έχει σάλιο να δώσει στα γεροντάκια, μας δανείζουν τα δικά μας κλεμμένα λεφτά. Ωραίες μπίζνες. Και οι δικοί μας μουρόχαυλοι δεν το κατάλαβαν. Τόσο δύσκολο είναι;
Άντε ρε παρατήστε τους, και ας παίξουμε μόνοι μας, έστω και με τη δραχμή μας . Γιατί έτσι κι αλλιώς, εγώ το βλέπω και το γράφω, εκεί θα ξαναγυρίσουμε. Καλύτερα να το κάνουμε με το δικό μας τρόπο, κι όχι με το δικό τους. Εξάλλου δική μας είναι τούτη η γη και δεν την ξεπουλάμε.
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
