Το ερώτημα αυτό προβληματίζει περισσότερο από τους φθινοπωρινούς μήνες και μετά οπότε και οι λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι πιο συχνές. Στην πραγματικότητα το κοινό κρυολόγημα (συνάχι) και οι αλλεργίες έχουν διαφορετικό αιτιολογικό υπόβαθρο και μπορούν να διακριθούν.
Στο κοινό κρυολόγημα, ένας από εκατοντάδες διαφορετικούς ιούς έχει εισβάλλει στο σώμα και ο οργανισμός μας αντιδρά ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα (την άμυνα μας). Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης είναι ο βήχας, η ρινική συμφόρηση, η καταρροή. Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι μεταδοτικές μέσω των σταγονιδίων που εκσφενδονίζονται με τον βήχα ή τους πταρμούς. Μια απλή χειραψία με κάποιον που είναι κρυωμένος, και δεν ακολουθεί κανόνες υγιεινής (π.χ. καλό πλύσιμο των χεριών), είναι αρκετή για να κολλήσουμε και εμείς την εν λόγω ίωση (και έτσι να ξεκινήσουμε την ίδια «μάχη»).
Οι αλλεργίες είναι κάτι τελείως διαφορετικό: οφείλονται στην λανθασμένη, υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος σε παράγοντες αβλαβείς όπως τα ακάρεα της οικιακής σκόνης, οι γύρεις δέντρων, φυτών ή ζιζανίων, τα επιθήλια των οικιακών ζώων κ.ά. Το αποτέλεσμα είναι να ενεργοποιείται ο ανοσολογικός μηχανισμός, να εκλύονται ουσίες όπως η ισταμίνη και, μέσω αυτής, να εμφανίζονται συμπτώματα όπως πταρμοί, καταρροή, δακρύρροια, βήχας. Σε αντίθεση όμως με το κρυολόγημα η αλλεργία δεν είναι μεταδοτική. Αυτό που υπάρχει είναι η κληρονομική προδιάθεση για την εμφάνιση αλλεργικών συμπτωμάτων – οι γονείς που είναι αλλεργικοί είναι πιθανότερο να έχουν παιδιά αλλεργικά.
Επιγραμματικά, κάποια χαρακτηριστικά και συμπτώματα που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στη διάγνωση είναι:
- το κοινό κρυολόγημα είναι συνήθως εμπύρετο, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες (από μηνών), διαρκεί περίπου 3-14 ημέρες, εμφανίζεται κυρίως τους χειμερινούς μήνες και εκτός από βήχα, ρινική συμφόρηση ή/και καταρροή μπορεί να συνυπάρχουν πόνοι από τους μύες ή/και τις αρθρώσεις. Σπάνια παρουσιάζεται συμμετοχή από τους οφθαλμούς. Η παρουσία συμπτωμάτων >14 ημέρες απομακρύνουν την πιθανότητα ιογενή παράγοντα.
- Αντίθετα, οι αλλεργικές εκδηλώσεις από το αναπνευστικό εμφανίζονται μετά τα 3-4 έτη, σχετίζονται χρονικά με έκθεση σε αλλεργιογόνο (π.χ. ανθοφορία φυτών), διαρκούν μέρες έως και μήνες και εμφανίζουν εποχική κατανομή ανάλογη του αλλεργιογόνου. Πολύ συχνή, ωστόσο, είναι η ευαισθητοποίηση σε ολοετή αλλεργιογόνα τα οποία προκαλούν συμπτώματα σχεδόν κάθε εποχή του χρόνου. Συχνότερη είναι η συμμετοχή του ανώτερου αναπνευστικού (κνησμός, καταρροή, φτερνίσματα, ρινική συμφόρηση) ή των επιπεφυκότων των ματιών (δακρύρροια, ερυθρότητα ή κνησμός), αλλά και εμφάνιση συμπτωμάτων από το κατώτερο αναπνευστικό όπως βήχας, συριγμός ή άλλα ασθματικά συμπτώματα (συνήθως σε μεγαλύτερα παιδιά). Οι αλλεργίες όμως, δεν παρουσιάζουν ποτέ μυαλγίες, αρθραλγίες ή εμπύρετο.
Φυσικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι δύο παραπάνω καταστάσεις δεν αναιρούν η μία την άλλη. Η αλλεργία θα πρέπει να θεωρείται ως ένα επιβαρυντικό υπόβαθρο για την εμφάνιση συμπτωμάτων όχι μόνο μετά από έκθεση σε αλλεργιογόνα αλλά και στις ιώσεις. Με άλλα λόγια, ένα παιδί με αλλεργίες μπορεί να κολλήσει μια ίωση όπως ένα οποιοδήποτε άλλο παιδί. Όμως, το αλλεργικό του υπόστρωμα μπορεί να συμβάλλει στην εντονότερη/πιο μακροχρόνια συμπτωματολογία. Επίσης, η θεραπευτική αντιμετώπιση και πρόγνωση είναι διαφορετική αναλόγως αν υπάρχει ή δεν υπάρχει αυτό το «αλλεργικό υπόστρωμα».
Η αλλεργιολογική εκτίμηση, λοιπόν, είναι αυτή που θα βοηθήσει στη διαλεύκανση των ανωτέρω και θα καθορίσει την πρόγνωση, την αγωγή και τις μακροχρόνιες συνέπειες για το παιδί. Κυρίως, θα ελέγξει το ενδεχόμενο μόνιμης ίασης της αλλεργικής νόσου με την ανοσοθεραπεία για την οποία μπορείτε να διαβάσετε σε άλλες ιστοσελίδες του ιστότοπού μας.
Πηγή allergy.gr
Υπεύθηνη Ύλης: Σούτα Μελπομένη melpomenhsouta@yahoo.gr
