04-04-2008
Οι Δυσκολίες Μάθησης καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ιδιαιτεροτήτων και συσχετίζονται με διαφορετικούς παράγοντες που πολλές φορές μπορεί να συνυπάρχουν. Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να είναι γενικής φύσεως (π.χ. περιορισμένη νοητική ικανότητα) ή ειδικής φύσεως (Ειδική Δυσκολία Μάθησης π.χ. Δυσλεξία).
1. ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
· Περιορισμένη νοητική ικανότητα
· Ψυχολογικοί / συναισθηματικοί παράγοντες
· Περιβαλλοντικοί ή εξωγενείς παράγοντες
· Δυσλεξία
· Ελλειματική Προσοχή και Υπερκινητικότητα
· Ειδικές Γλωσσικές διαταραχές
Αισθητηριακή ανεπάρκεια (όραση ή / και ακοή).
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Χαρακτηριστικά συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν Δυσκολίες Μάθησης είναι:
·
Δυσκολία στην οργάνωση σκέψης και κεκτημένων γνώσεων και στη μεταφορά τους στο γραπτό ή / και προφορικό επίπεδο
·
Δυσκολία στην κατανόηση και επεξεργασία αυτών που ακούει ή / και διαβάζει
·
Δυσκολία στην έκφραση και διατύπωση της σκέψης και κεκτημένων γνώσεων στο γραπτό ή / και προφορικό επίπεδο.
·
Αργός ρυθμός επεξεργασίας γλωσσικών πληροφοριών (άκουσμα ή / και ανάγνωσμα)
·
Δυσκολία στην άσκηση της ανάγνωσης
·
Δυσκολία ή / και αργός ρυθμός στην άσκηση της γραφής και γραπτής επεξεργασίας ιδεών (ορθογραφία ή / και γραπτή έκφραση)
·
Δυσχέρεια στην κατανόηση χωρο – χρονικών εννοιών.
·
Δυσχέρεια στην κατανόηση αριθμητικών εννοιών
·
Δυσκολία στην αποστήθιση ή / και απομνημόνευση
·
Δυσκολία στην εύρεση και χρήση των κατάλληλων λέξεων
·
Χαμηλή σχολική επίδοση που δεν αντανακλά τις πραγματικές ικανότητες του παιδιού
·
Χαμηλή επίδοση σε εξετάσεις, διαγωνίσματα και σχολικές δοκιμασίες όπου το παιδί καλείται να λειτουργήσει κάτω από αγχωτικές συνθήκες και περιορισμένα χρονικά όρια.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οι Δυσκολίες Μάθησης, εκτός από τη σχολική αποτυχία, δημιουργούν πολύ συχνά και δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα:
· Χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση
· απομόνωση και περιθεριοποίηση από την ομάδα των συνομήλικων
· αρνητική εικόνα ευατού
· συναισθηματικές διαταραχές
· προβληματική συμπεριφορά
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η σωστή διαγνωστική προσέγγιση πρέπει να είναι διαφορική, δηλαδή με τη συμμετοχή διαφόρων ειδικοτήτων διότι απαιτείται η διερεύνηση πολλών παραγόντων:
· το οικογενειακό περιβάλλον
· το νοητικό δυναμικό του παιδιού
· η συναισθηματική κατάσταση του παιδιού
· η αξιολόγηση των σχολικών δεξιοτήτων
· η φυσική/οργανική κατάσταση του παιδιού.
Συνεπώς για να γίνει μια έγκυρη διάγνωση απαιτείται μια διεπιστημονική ομάδα που να έχει τη συμμετοχή του κλινικού παιδοψυχολόγου, του ειδικού εκπαιδευτικού, του λογοπεδικού, του παιδονευρολόγου ή/και παιδοψυχίατρου.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η θεραπευτική προσέγγιση στις Δυσκολίες Μάθησης εξαρτάται από τα ευρήματα κατά τη διαγνωστική διαδικασία. Το παιδί μπορεί να βοηθηθεί από ειδικό εκπαιδευτικό, από λογοπεδικό, από ψυχολόγο / ψυχίατρο ή να χρειάζεται περισσότερο μια ψυχοπαιδαγωγική ενίσχυση. Πολλές φορές η αποκατάσταση έχει διπλό στόχο, αποβλέποντας τόσο στη μαθησιακή βοήθεια όσο και στην ψυχολογική στήριξη.
Οι Δυσκολίες Μάθησης δεν αφορούν μόνο τις ικανότητες του παιδιού, αλλά εμπλέκουν και τους παράγοντες οικογένεια και το ευρύτερο σχολικό και κοινωνικό πλαίσιο, μέσα στους οποίους κινείται, εξελίσσεται και καλείται να λειτουργήσει το παιδί. Η άμεση ευαισθητοποίηση του σχολείου και της οικογένειας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την έγκαιρη διάγνωση και την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των Δυσκολιών Μάθησης του παιδιού.
