10-06-2008
Μια ορισμένη ποσότητα ηλιακού φωτός, μάς είναι απαραίτητη για να διατηρούμε τη σωματική μας υγεία και για να μας προσφέρει ζωτικότητα. H παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο προκαλεί βλάβες στο δέρμα και πρέπει να αποφεύγεται. Όσο περισσότερο εκθέτουμε το δέρμα μας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της ζωής μας, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος να αναπτύξουμε καρκίνο του δέρματος.
Ο καρκίνος του δέρματος είναι μία νόσος στην οποία καρκινικά (κακοήθη) κύτταρα ανευρίσκονται στις εξωτερικές στοιβάδες του δέρματος.
Τύποι καρκίνου του δέρματος:
· Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (επιθηλίωμα)
· Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (κακοήθεις όγκοι του δέρματος που, όμως, εντοπίζονται μόνο σε αυτό και, συνήθως, δε μεθίστανται σε άλλα όργανα του οργανισμού)
· Κακόηθες μελάνωμα (ο χειρότερος τύπος από τους καρκίνους του δέρματος καθώς συνοδεύεται με εξαιρετικά ψηλά ποσοστά θνησιμότητας)
Το Μελάνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που αρχίζει από τα μελανοκύτταρα. Δεν είναι τόσο συχνός όσο οι προηγούμενοι τύποι, αλλά είναι πολύ σοβαρότερος. Εμφανίζεται συχνότερα στο πρόσωπο, στο άνω και μέσο τμήμα της ράχης και στις κνήμες, σε μέρη, δηλαδή, που εκτίθενται στο ηλιακό φως.
Αλλα είδη καρκίνου που μπορεί να προσβάλλουν το δέρμα είναι το Τ-λέμφωμα και το Σάρκωμα Kaposi.
Ο καρκίνος του δέρματος αποτελεί το 30% όλων των καρκινωμάτων του ανθρωπίνου σώματος και κατά 90% εντοπίζεται στα ακάλυπτα από τα ενδύματά μας μέρη και κυρίως στο πρόσωπο (75 – 85%).
|
|
Σημαντικότερη αιτία πρόκλησής των δερματικών καρκίνων είναι η υπεριώδης ακτινοβολία που εκπέμπεται από τον ήλιο και τις τεχνητές λάμπες μαυρίσματος. Η υπεριώδης ακτινοβολία επαυξάνει την δράση των ακτινών Β, οι οποίες με τη σειρά τους επιδρούν στο DNA, που βρίσκεται στους πυρήνες των κυττάρων του δέρματος και προκαλούν μεταλλάξεις οδηγώντας στην καρκινογένεση. Μάλιστα η βλαστική επίδραση των υπεριωδών ακτινών στο ανθρώπινο δέρμα είναι αθροιστική. Δηλαδή η δράση τους δεν γίνεται εμφανής αμέσως μετά την έκθεση στον ήλιο, αλλά κάθε χρονικό διάστημα “ηλιοθεραπείας” αθροίζεται στον προηγούμενο.
Τα άτομα που έχουν πάθει σοβαρά καψίματα στον ήλιο που στην ουσία ισοδυναμούν με εγκαύματα, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του δέρματος και ιδιαίτερα μελάνωμα.
Ο δερματικός καρκίνος είναι ιδιαίτερα συχνός σε ανοιχτόχρωμα άτομα που έχουν εκτεθεί πολύ στην ηλιακή ακτινοβολία. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο, αλλά είναι συχνότερος στις εκτεθειμένες στον ήλιο περιοχές, όπως το πρόσωπο, ο λαιμός, τα κάτω χείλη και τα χέρια.
Η εμφάνισή του, μπορεί να είναι διαφορετική κάθε φορά. Η συνηθέστερη αρχική εμφάνιση, είναι η εμφάνιση ενός μικρού “σπυριού” ή μιας πληγής που δεν επουλώνεται. Αλλες φορές υπάρχει ένα μικρό ογκίδιο, λείο, γυαλιστερό χρώματος κόκκινου ή κοκκινο-καφέ και άλλοτε μια επίπεδη κόκκινη κηλίδα με “άγρια”, γεμάτη λέπι επιφάνεια.
Στον δερματολόγο
Όπως συμβαίνει και με όλους τους καρκίνους, όσο πιο γρήγορα τίθεται η διάγνωση, τόσο πιο εύκολη είναι η θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος έχει πολύ μεγάλη σημασία για την ίαση του ασθενούς και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για το μελάνωμα.
Η προσεκτική παρατήρηση από το ίδιο το άτομο οποιασδήποτε αλλαγής στο δέρμα είναι χρήσιμη. Η αυτοεξέταση συστήνεται για να επισημαίνονται αλλαγές στον αριθμό, μέγεθος, σχήμα και χρώμα σημείων του δέρματος ιδιαίτερα στις ελιές (σπίλους) ή φακίδες.
Βέβαια, ο πιο κατάλληλος τρόπος για να γίνεται η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος, είναι η εξέταση από ένα δερματολόγο. Οι δερματολόγοι μπορούν ν’ ανιχνεύσουν έγκαιρα τα μελανώματα, που είναι από τους πιο άσχημους καρκίνους, στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης τους.
Πολλές φορές ο γιατρός θα χρειαστεί να πάρει ένα κομματάκι από τη βλάβη για να εξεταστεί στο μικροσκόπιο. Αυτό λέγεται βιοψίακαι μερικές φορές γίνεται και στο γραφείο του γιατρού.
Αν αντιληφθείτε οποιαδήποτε αλλαγή στο σχήμα, το μέγεθος, ή το χρώμα τους, ή αν παρατηρήσετε κάποια ασυνήθιστη αιμορραγία συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας.
Θεραπεία καρκίνων του δέρματος
Οι περισσότεροι δερματικοί καρκίνοι είναι ιάσιμοι. Η πρόγνωση (δηλ. η πιθανότητα ίασης) και η μέθοδος της θεραπείας εξαρτώνται από το είδος του καρκίνου, το χρόνο που έχει περάσει από την εμφάνισή του και από την εξάπλωσή του.
Θεραπείες υπάρχουν για όλα τα είδη καρκίνου.
Η χειρουργική αφαίρεση είναι ο πιο συχνά εφαρμοζόμενος τρόπος θεραπείας. Ο γιατρός μπορεί επίσης να αφαιρέσει τη βλάβη χρησιμοποιώντας μια από τις ακόλουθες μεθόδους:
· Απόξεση και διαθερμοπηξία (απομάκρυνση της βλάβης με ένα αιχμηρό εργαλείο και καυτηριασμός).
· Κρυοθεραπεία (ή κρυοχειρουργική). Με τη μέθοδο αυτή, παγώνουμε τον όγκο και τον καταστρέφουμε.
· Η θεραπεία με Laser χρησιμοποιεί μια στενή δέσμη φωτός για να απομακρύνει τα καρκινικά κύτταρα.
· Χημειοθεραπεία: Χρήση φαρμάκων για να σκοτωθούν τα καρκινικά κύτταρα. Ειδικότερα στους καρκίνους του δέρματος (μιλάμε πάντα για τα ακανθοκυτταρικά και τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα), η χημειοθεραπεία εφαρμόζεται με τη μορφή κρέμας (τοπική χημειοθεραπεία). Όταν η χημειοθεραπεία γίνεται με χάπια ή ενέσεις λέγεται συστηματική.
Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την περίπτωση.
πηγή:ΕΡΤ
