29-10-2010
Πώς εμφανίζεται ο τραυλισμός;
Οταν το παιδί αρχίζει να οργανώνει το λόγο του γύρω στα 2-3 χρόνια, δηλαδή να οικοδομεί φράσεις και να εμπλουτίζει τη σύνταξή του, συμβαίνει αρκετά συχνά να περνά από μια φάση, που μπορεί να διαρκεί από μερικές μέρες μέχρι και μερικές εβδομάδες, κατά τη διάρκεια της οποίας οι γονείς του παρατηρούν ότι επαναλαμβάνει ορισμένες φορές την ίδια συλλαβή ή κομπιάζει με τις λέξεις. Μπροστά σ’ αυτές τις δυσκολίες, μιλάμε για “φυσιολογικό τραυλισμό”, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις, μειώνεται και εξαφανίζεται μόνος του.
Σε μερικά παιδιά, αυτός ο τραυλισμός συνεχίζεται και, αντί να μειώνεται, χειροτερεύει. Ο λόγος δηλαδή δεν ρέει πια ομαλά και μπορεί να συνοδεύεται από δυσκολίες στην αναπνοή ή/και από “τικ” των ματιών ή του κεφαλιού.
Πού μπορεί να οφείλεται αυτό το φαινόμενο;
Οι αιτίες, κατά κύριο λόγο, είναι ψυχολογικές.
Τι θέλει να μας πει το παιδί με τον τραυλισμό του;
Οταν αρχίζει να μιλάει το παιδί, με το λόγο του επικυρώνεται ως άτομο, διαφορετικό από τα άλλα. Εκφράζει την ατομικότητά του και επομένως τη συμφωνία καθώς και τη διαφωνία του, την αγάπη όσο και την απόρριψή του προς τους άλλους. Για την πλειοψηφία των παιδιών ο λόγος είναι ευπρόσδεκτος και βιώσιμος ως φορέας θετικών καθώς και αρνητικών συναισθημάτων.
Αλλα παιδιά όμως, δυσκολεύονται να δέχονται τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουν μέσα τους. Για παράδειγμα, το παιδί νομίζει ότι, άμα εκφράσει θυμό, δεν θα είναι πια “το καλό παιδί” που θέλουν οι γονείς του, και ότι αυτοί θα πάψουν να το αγαπάνε. Τον κρατάει λοιπόν μέσα του, όπου προκαλεί μεγάλη εσωτερική ένταση. Ετσι, ενώ το παιδί δείχνει συχνά “γλυκό, βολικό”, μέσα του κρύβει ένταση και πολύ άγχος. Είναι αυτή η ψυχική σύγκρουση που εκφράζεται στο σώμα του με ένταση, και στην ομιλία του με τραυλισμό. Ο τραυλισμός είναι η κατάληξη μιας μεγάλης αλυσίδας, δηλαδή το σύμπτωμα αυτής της εσωτερικής σύγκρουσης.
Ποια θεραπεία προτείνουμε;
Σε κάθε περίπτωση εφαρμόζεται μια θεραπεία εξαρτώμενη από το οικογενειακό περιβάλλον, από το αίτημα των γονέων και του παιδιού. Αυτές οι προσεγγίσεις μπορεί να είναι οι εξής:
· ατομική ψυχοθεραπεία παιδιού
· οικογενειακή θεραπεία
· συζητήσεις με τους γονείς (ιδιαίτερα όταν τα παιδιά είναι σε μικρή ηλικία, 3-4 χρόνων).
Σ’ αυτές τις θεραπείες προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί εμφανίστηκε ο τραυλισμός και να λύσουμε την ψυχική σύγκρουση που τον προκάλεσε. Είναι συχνά μια μακρόχρονη δουλειά, που όμως γίνεται σε βάθος και αποσκοπεί στην επαναφορά της γενικής ψυχικής ισορροπίας του παιδιού.
· λογοθεραπεία (ιδιαίτερα για τα μεγαλύτερα παιδιά και τους εφήβους).
Εδώ εφαρμόζουμε περισσότερο μια τεχνική βασισμένη στη χαλάρωση, στην αναπνοή καθώς και σε ασκήσεις φωνής. Είναι μια θεραπεία που διαρκεί λιγότερο και που αποσκοπεί στη μείωση του συμπτώματος, όχι όμως και στην επίλυση της αιτίας του.
Τι μπορείτε να κάνετε;
· Να επικεντρώνετε την προσοχή σας περισσότερο στο τι θέλει να σας πει το παιδί και όχι τόσο στον τρόπο που το λέει, για να μπορεί να υπάρχει διάλογος.
· Μην κοροϊδεύετε το παιδί.
· Μιλήστε μαζί του για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Είναι ουσιώδες, αυτό το πρόβλημα που είναι ιδιαίτερα δύσκολα αποδεκτό και από το παιδί και από τους γονείς του, να μην αποσιωπείται.
· Μην του λέτε να τα πει ξανά “σ ω σ τ ά”!
· Ο τραυλισμός που αντιμετωπίζεται στην αρχή της εμφάνισής του θεραπεύεται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
· Συμβουλευτείτε ειδικό το γρηγορότερο δυνατόν, δηλαδή 2-3 μήνες μετά από την έναρξη του τραυλισμού στα μικρά παιδιά, ή ακόμα πιο νωρίς για τα μεγαλύτερα.
ΜΑΡΙΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΠΜ
